A habilidade que Fernando Fernández Penedo demostrou todos estes anos á hora de fabricar os seus propios Beléns ben merece un recoñecemento. O certo é que a este baionés o talento vénlle de lonxe, o seu avó, o nigranés Ángel Fernández González, é moi coñecido pola súa obra, entre elas o monólito da Arribada que loce na Praza Pedro de Castro. E aínda que o seu neto cambiase a pedra pola madeira o resultado tradúcese en maquetas colosais que son auténticas obras de arte ata o punto de que foi capaz de resumir a historia da Biblia en 50 metros cadrados. Conta con practicamente todos os pases: o Empadroamento, o Pazo de Herodes, o neno no templo, o Desposorio da Virxe María, o Soño de San Xosé, a Anunciación aos pastores e a María, a Pousada, o Pesebre e a Fuxida a Exipto.
A súa obra, que estará exposta na Casa da Cultura de Gondomar ata o 9 de xaneiro en horario de mañá e tarde recibiu visitas de Talavera de la Reina, de Cáceres ou de Burgos e non recibiu nin unha soa crítica do conxunto o que dá boa fe do seu éxito. O artesán con carta, un recoñecemento que concede a Xunta en recoñecemento a unha habilidade sobresaliente, calcula que durante os días festivos do ponte da constitución recibiu a unha media de 500 persoas diarias. “Aquí dentro entran sobre 20 persoas á vez e a rotación foi constante durante catro horas, ademais de festivos isto tamén se repite todas as fins de semana”, aclara.
Unha das múltiples curiosidades do seu Belén é que está construído con materiais reciclados. “Aquí hai desde pendentes ata traseiras de armario”, engade, á vez que aclara que as figuras aínda que son compradas modifícaas para que todas parezan distintas. “Isto só seino eu pero algunhas se repiten ata unha ducia de veces”, explica con sorna. Pero outra con ton de humor son os catro “cagóns” escondidos entre o conxunto e mesmo un “caganet” que desafía aos máis observadores.
Os elementos dos que se serve son en grao sumo variado, ademais dun fío musical con panxoliñas, case todas as edificacións están iluminadas grazas a 30 puntos de luz e os 150 elementos móbiles representan desde un movemento de brazo, pasando por outro de cintura, o dun serrucho, un panadeiro metendo o pan no forno, a apertura de portas, xogos de buxainas, ríos con auga e muíños que viran ou mesmo un lago con peces de verdade.
En total suma un total de 600 pezas e aínda que este poida parecer grande, Fernando adiantou que para o próximo ano a súa intención é triplicalo en tamaño. “Necesito que tiren esta parede de aquí”, sinala. Por precaución a instalación conta cun temporizador que mantén acendido o despregamento durante media hora e descansa outros 15. A súa paixón remóntase a hai 34 anos e de feito hai dous elementos da década dos 80, un cabalo e unha caseta que Fernando ensinou a este diario con gusto.
“A miña muller mandoume ao garaxe”
Entre risas Fernando lembra cando a súa muller deulle ultimato mandándoo ao garaxe co seu Belén. “Montábao no salón e quedaba alí durante meses, como é lóxico acabouse cansando”, lembra. Pouco despois o alcalde de Gondomar, Paco Ferreira, viu a representación publicada en ValmiñorTV e propúxolle levalo para un edificio municipal. “A verdade que se implicou moito e ofreceume varios espazos, estou moi agradecido”, remata.
Mil metros de cable e 120 motores de microondas
A maior parte do público fíxase no que hai na superficie, o que se ve, pero os máis curiosos pregúntanse como llas enxeña para dar vida á súa representación a escala e os datos chaman a atención. Cinco bombas, 30 puntos de luz e un total de 120 pequenos motores de entre 8 e 12 voltios encárganse de mover as 150 pezas articuladas que reciben a enerxía necesaria a través dunha rede de cables de máis de mil metros.
Unha vez máis a reciclaxe volve facer acto de presenza con pequenas maquiniñas eléctricas que proveñen na súa gran maioría de microondas aínda que algunhas as compra, sobre todo cando necesita propulsores de maiores revolucións. Usa sistemas en grao sumo variado e identifica cada elemento con etiquetas atadas aos máis de 100 enchufes que alimentan o seu Belén.
