O cuarto traballo da miñorana Iria Misa xa está nas librerías desde o xoves aínda que non será ata o 12 de novembro cando leve a cabo a súa presentación oficial. Será no multiusos de Sabarís e dentro do programa de Novembro Lila, posto en marcha pola Concellería de Igualdade de Baiona por primeira vez o pasado ano.
“A cidade do átomo” logrou o recoñecemento do IV Premio Agustín Fernández Paz de Narrativa Infantil e Xuvenil pola Igualdade en novembro de 2020, con todo a crise sanitaria e os tempos da editorial demoraron a súa posta de longo ata esta semana e en outubro acudirá a Vilalba, municipio que convoca o certame xunto a Edicións Xeráis para recoller o galardón en persoa.
Con todo, Misa considera que setembro é un mes perfecto para o seu lanzamento cunha tirada de 1.500 exemplares, tal e como marcan as bases do primeiro premio. “É unha boa época coincidindo co comezo do curso”, indica, á vez que espera que o libro poida ter un percorrido máis adecuado ao contexto actual “onde a situación me permita empezar a facer charlas presenciais por diferentes colexios”.
A pesar de que o forte de Misa é a literatura infantil a escritora miñorana dubida á hora de encadrar a súa última obra. Comezou orientada ao mesmo rango que as anteriores, pero aos poucos e a medida que ía construíndo a historia deuse conta de que este encorsetamento ía supoñer un gran obstáculo para rematar o seu traballo. Así que sen pensalo máis seguiu adiante co seu desenvolvemento deixando ao carón as idades. O resultado, unha trama que enmarca dentro dunha literatura de fronteira, dacabalo entre a infantil e a xuvenil.
“É unha novela que calquera podería lela, pero creo que é adecuada para mozos de primeiro da ESO en diante, pero sen chegar á adolescencia”, aclara. Está contextualizada xusto despois do estalido do reactor Nº4 da Central de Chernóbil, na cidade de Prípiat na URSS. Unha urbe situada a tres quilómetros das instalacións, á vangarda da modernidade e cunha poboación moi nova desaloxada.
Con todo un grupo de nenos queda no núcleo esperando o regreso dos adultos mentres se encargan de que todo siga en funcionamento, como nunha pequena sociedade. A autora xa ten en mente outras tres historias “moi potentes”.
