A súa presentación levouse a cabo a pasada fin de semana, con todo non foi ata o luns cando se deron por concluídos de maneira definitiva os traballos de restauración do retablo maior da Igrexa de Santa María de Baiona. Foron necesarias máis de mil horas distribuídas ao longo de oito meses para devolver o esplendor orixinal á obra do retablista redondelán Antonio del Villar, que representa a Anunciación tras o altar da Igrexa de Santa Liberata. E é que o valor real xa ao descuberto tras a eliminación de capas e capas de repintes, non só limítase ao pan de ouro de primeira calidade que recubre practicamente toda a obra, senón que as técnicas utilizadas fai tres séculos para dar forma aos diferentes motivos que a compoñen son a ollos das expertas Celia Casás e Eva Costas, de Restauración e Conservación ARA, “un alarde de virtuosidade” que a converten en “unha xoia da retablística galega”.
As encargadas da recuperación, financiada con fondos parroquiais, puideron comprobar como as tallas que parten de bloques macizos profundan nas pezas decenas de centímetros a base de martelo e cincel cun detalle que roza a perfección, algo que se repite de maneira constante ao longo do conxunto de máis de 60 metros cadrados. Do mesmo xeito ocorre cos detalles en mans, os pregos nas vestimentas dos santos ou as decoracións florais que gañan en relevo visual apoiadas polo gran traballo de policromía. Aínda que as especialistas admiten que non son moi amigas dos actos sociais, sentiron a obrigación de organizar unhas xornadas explicativas para transmitir a todos a importancia da obra de arte que data de 1726. “É un traballo tan sumamente complicado que só o fan mestres como Antonio del Villar, é impresionante”, recalca Casás mentres que insiste en que unha cousa é o “bonito” e outra moi distinta é “todo o que hai detrás”.
Coas intervencións por fin rematadas, ambas consideran que sería conveniente trazar un plan de mantemento periódico para preservar o conxunto no mellor estado posible, algo que propoñerán ao párroco da Igrexa de Santa María Don Manuel Salcidos. “Unha inspección anual sería suficiente para verificar a súa conservación e en caso necesario levar a cabo actuacións de pequena envergadura”, explican. Estas intervencións deixaron ao descuberto un auténtico tesouro pero cren que non é o único. O máis próximo, o mesmísimo retablo da Capela de Santa Liberata, a poucos metros da ex Colexiata e realizado polo mestre redondelán en 1738. “As posibilidades de que fose sometido a alteracións similares son altas”, conclúen.
